۱۳۸۹ خرداد ۱۷, دوشنبه

معرفي جنگنده سوپر هورنت




Super Hornet vs Eurofighter Typhoon
سوپر هورنت در برابر یورفایتر تایفون

جنگنده بمب افکن ساخت بوئینگF-18E/F که به نام Super Hornet شناخته می‏شود، هواپیمایی است دو موتوره، از نسل + 4.5، ویژه نشست و برخاست روی ناو و البته با توانمندی انجام چندمنظوره عملیات. این جنگنده، گونه بزرگتر شده هواپیمای قدیمی اف-18 هورنت است که در دهه 1970 توسط شرکت نورثروپ به نام YF-17 Cobra طراحی گردید و با سرمایه گذاری و تجدیدنظر در برخی نقاط از طراحی، توسط کمپانی صاحبنام مک دانل داگلاس، با نام اف-18 هورنت تولید شد و در اختیار نیروی دریایی ایالات متحده قرار گرفت. اساس جنگنده سوپر هورنت نیز توسط کمپانی مک دانل داگلاس در دهه 1980 و با نام Hornet 2000 طراحی شد.

.
هورنت پیشینه ای بیش از 30 سال دارد و با ورود آن به خدمت در نیروی دریایی ایالات متحده، جنگنده بمب افکن های قدیمی F-4B Phantom و A-7 Corsair از رده خارج شدند. سوپر هورنت در قیاس با هورنت، داراي 4.2 فوت درازاي بيشتر، 25% مساحت بال بيشتر و قابليت حمل 33% بيشتر سوخت در مخازن داخلي می باشد که اين سوخت اضافه تا 41% برد عملياتي و تا 50% استقامت پروازي آنها را افزايش مي‏دهد. در سوپرهورنت همچنين دو جايگاه حمل مهمات باهم ادغام شده‎اند. اين به معني افزايش ميزان بارگذاري مهمات به دليل مخلوط کردن محل بارگذاري انواع جنگ افزارهاي هوا به هوا يا هوا به زمين مي‎باشد. سوپرهورنت همچنين مي‎تواند انواع گوناگوني از جنگ افزارهای هوشمند را حمل کند. از جملهء اين جنگ افزارها مي‏توان به بمبهاي هدايت شونده ماهواره ای همچون JDAM و JSOW اشاره کرد.
.

.
سوپر هورنت مي تواند 17.750 پاوند (8032 کيلوگرم) مهمات را در 11 مقر خارجي حمل تسليحات بارگذاري نمايد که از این نظر سوپر هورنت را می توان مشابه بمب افکن تازه ساخت روسی Su-34 Fullback دانست. اين جنگنده داراي راداري ویژه کار در همه نوع شرائط آب و هوايي است که داراي توانايي رهگيري اهداف هوايي و همچنین سيستمي جهت افزايش دقت پرتاب بمبهاي عادي يا هدايت شونده است.
.


ورودی های هوای مستطیل شکل موتورها در سوپر هورنت و بیضی شکل در هورنت
.

سوپر هورنت در قیاس با هورنت، 20 درصد بزرگتر، 3200 کیلوگرم (7000 پاوند) وزن خالی بیشتر، 6800 کیلوگرم (15000 پاوند) وزن افزونتر برای بیشترین وزن قابل برخاست، 35 درصد موتور قویتر، 33 درصد سوخت داخلی بیشتر، 41 درصد برد عملیاتی بیشتر و 50 درصد پایداری افزونتر می باشد. وزن خالی سوپر هورنت 5000 کیلوگرم (11000 پاوند) کمتر از وزن خالی اف-14 تامکت است.

سوپر هورنت قادر است به میزان بیشتری نسبت به هورنت مدل پایه با سوخت و جنگ افزار مصرف نشده به ناو هواپیمابر بازگردد و فرود سالم انجام دهد. این ویژگی اصطلاحن Bringnback نامیده می‏شود که برینگ بک سوپر هورنت، بیش از 4100 کیلوگرم (9000 پاوند) می باشد. دو محل بارگذاري در نوک بالها، چهار مقر در زير بالها براي حمل سوخت يا مهمات هوا به زمين و دو مقر در زير بدنه و نزديک دماغهء هواپيما جهت نصب موشکهاي هوا به هواي اسپارو / آمرام يا غلافهاي شناسايي و يک محل در مرکز بدنه براي حمل مخازن سوخت يا تسليحات هوا به زمين است. ضمن اينکه يک مسلسل 20 ميلي متري از نوع M61 A1 Vulcan در دماغه هواپيما تعبيه شده است.

ميزان حمل بارگذاري در سوپرهورنت (نسبت به هورنت) به ميزان 9000 پاوند افزايش يافته است و قدرت کشش موتور آن نيز از 36000 پاوند به 44000 پاوند افزايش يافته است. در اين جنگنده از دو موتور پرقدرت توربوفن ساخت جنرال الكتريك به نام F414 استفاده شده است.
اگرچه در مدلهاي جديدتر ساخته شده F/A-18C/D Hornet اندکی از تكنولوژي مدرن جنگنده‏های نسل 4 به بالا استفاده شده، ولي در مدلهاي E و F از ابتدا و به طور گسترده از تكنولوژي‏هاي نوين بهره گیری شده و توان دفاعي جنگنده نيز افزايش قابل توجهي يافته است.

سيستم پيشرفته جستجوگر مادون قرمز ساخت هيوز (ATFLIR)، سيستم اصلي هدفيابي سوپ هورنت ها به شمار مي‏رود. اين سيستم همچنين قرار است در مدلهاي قبلي F/A-18 Hornet نيز نصب شود. غلاف ساخت هيوز، داراي جهت‏ياب و هدف‏ياب مادون قرمز بسيار دقيق اهداف مي‏باشد و از تكنولوژي نسل سوم اين نوع غلافها در آن استفاده شده است (MWIR)، كه در ميان هواپيماهاي موجود، تكنولوژي بسيار برجسته‏اي به شمار مي‏رود.
.

.
مک دانل داگلاس بر اساس نیازهایی که نیروی دریایی پس از جنگ سال 1991 خلیج فارس اعلام نیاز کرده بود، اقدام به طراحی سوپر هورنت بر اساس بازتولید از هورنت نمود و نخستین پرواز سوپر هورنت در 29 نوامبر 1995 انجام پذیرفت. در سپتامبر 1997، یعنی یک ماه پس از مالکیت بوئینگ بر مک دانل داگلاس، تولید انبوه سوپر هورنت کلید خورد و سوپر هورنت در سال 1999 رسمن وارد خدمت در یگانهای نیروی دریایی ایالات متحده گردید؛ ضمن اینکه آزمونها توسط سوپر هورنت تا سال 1999 همچنان دنبال شدند. در جریان این آزمایشات، 3100 پرواز آزمایشی به میزان 4600 ساعت انجام پذیرفت.
.

.
به واسطهء بزرگ شدن اندازه هاي هورنت، نياز بود تا گونه بزرگتري از لبه هاي حمله گسترش يافته يا LEX ها طراحي و تعبيه گردد كه باعث مي شدند نيروي برآر حاصل از جريانهاي گردابي به هنگام انجام مانور در زواياي حمله بالا بيشتر شود. همچنين با LEX هاي بزرگتر، پايداري استاتيكي در لبه هاي آن كاهش مي يابد تا بدين ترتيب باعث بهبود شاخص چرخش عمودي و افقي آن مي گردد (pitch). بدين ترتيب شاخص چرخش، از 40 درجه بر ثانيه نيز افزون مي گردد و پايداري بسيار بيشتري به هنگام هدايت پرواز بدست مي آيد.

سوپر هورنت از سال 2006 جایگزین گربه ‏های افسانه ای اف-14 تامکت گردید؛ ضمن اینکه هورنت های قدیمی نیز در کنار برادر بزرگتر خود ادامه حیات می دهند. در سال 2007، نیروی هوایی سلطنتی استرالیا که از مدتها پیش به دنبال جایگزینی برای بمب افکن های قدیمی و از رده اف-111 خود می گشت، اقدام به خرید سی فروند سوپر هورنت دو نفره نمود و نخستین F/A-18F خود را در مارس 2010 به خدمت گرفت. تاکنون 400 فروند سوپر هورنت تولید شده‏اند که قرار است تا زمان به ورود خدمت جنگنده‏های رادارگریز F-35C همچنان در خدمت باقی بمانند.
.

.
هورنت و سوپر هورنت، نقاط مشترک بسیاری دارند: آویونیک، صندلیپران، رادار، جنگ افزارها، کامپیوتر برنامه ریزی جنگ و از همه مهمتر سیستم تعمیر و نگهداری مشابه. به ویژه اینکه که در سوپر هورنت، بسیاری از سیستمهای آویونیک F/A-18C/D استفاده شده است که جملگی اینها، باعث کاهش فراوان هزینه های نیروی دریایی ایالات متحده می گردند. کمپانی بوئینگ در اوایل سال 2008 برآن شد با همکاری ارتش استرالیا، نسل سوم سوپر هورنت را با درنظر گرفتن ویژگیهای رادارگریزی و برد پرواز افزایش یافته طراحی کرده و بسازد. این سوپرفایتر از نسل 4.75 خواهد بود و قرار است تا سال 2024 یعنی سال ورود جنگنده‏های نسل ششم، همچنان در خدمت باقی بماند. همچنین بهبود کارکرد موتورهای F414 برای پایداری بیشتر در برابر برخورد اشیاء خارجی و مصرف سوخت کمتر در سال 2009 کلید خورد. در صورت امکان، افزایش کشش موتور به میزان 20% نیز در دستور کار قرار دارد.


كاهش سطح مقطع راداري
امكان ادامه حيات براي سوپر هورنت دست كم تا 20 سال آينده، ويژگي بسيار مهمي است. نيروي دريايي ايالات متحده برنامه اي به نام balanced approach را جهت پايداري طرح سوپر هورنت در گذر زمان آغاز كرده است. اين بدان معني است كه نيروي دريايي چندان به تكنولوژي پنهانكاري اندك از رادار تكيه ندارد و تمامي فاكتورها را درنظر گرفته است. يعني در كنار پنهانكاري، به عواملي همچون سامانه هاي پيشرفته جنگ الكترونيك، كاهش آسيب پذيري بالستيك، بكارگيري جنگ افزارهاي دورپرتاب، و تاكتيكهاي ابتكاري در نظر گرفته مي شود كه جملگي باعث ايمني بيشتر خدمه جنگنده مي گردند. ميزان سطح مقطع راداري سوپر هورنت بر خلاف جنگنده F-15 Silent Eagle كه تنها از نماي روبرو كاسته شده، در تمامي نماها كاهش داده شده است، به ويژه در نماي جلو و عقب. طرح تازه ورودي هواي موتورها، باعث كاهش سطح مقطع راداري از روبرو مي گردد. چيدمان لبه هاي LEX مربوط به ورودي هواي موتور نيز به نحوي كار شده تا از پراكندن امواج راديويي به دور و بر جلوگيري كند. قسمتهاي ثابت فن موتور، امواج رادار دشمن را به درون تونل بين دو موتور بازتاب مي كند و قسمتهاي چرخنده موتور، امواج رادار را منحرف مي سازد.
.

دو جنگنده سوپر هورنت متعلق به اسكادران 31 ام،؛ مشغول پرواز جنگي بر فراز افغانستان (15 دسامبر 2005)
.

ادامه دارد.
.

۱ نظر:

payam گفت...

رضای عزیز با تشکر از مطالب مفید و زیبایت

یک درخواست داشتم و اونهم این که حمله به اچ 3 را از زاویه ای دیگر تحلیل کنید

مطالبی که در نت موجود است هرکدام یک سری نواقصی دارند

مثلا اینکه یکی از فانتوم ها در کدام جاده فرود آمده است و نحوه ی سوخترسانی تانکر و انحراف آن از مسیر و اینکه چگونه توانسته در مدتی که فانتومها به الولید رفته و برگشته اند در آن اطراف پرسه بزند

با تشکر فراوان